Rekonstrukcja błony dziewiczej. Czy to w ogóle możliwe?

​W dzisiejszych czasach możliwe jest wykonanie rekonstrukcji błony dziewiczej. Zabieg ten nazywany jest hymenoplastyką. Zazwyczaj wykonuje się go na życzenie pacjentki, która potrzebuje takiej rekonstrukcji ze względów religijnych, kulturowych lub etnicznych. Pomysł na taki zabieg zrodził się wśród muzułmanek, które przed zamążpójściem chciały ukryć swój brak niewinności, aby móc wziąć ślub. Warto zaznaczyć, że hymenoplastyka nie może być przeprowadzona u kobiet, które rodziły.

Czym jest błona dziewicza i jakie pełni funkcje?

Błona dziewicza to niewielki i cienki fałd ściany wejścia pochwy, pokryty błoną śluzową, znajdujący się na granicy pochwy i przedsionka. Charakteryzuje się niezwykłą elastycznością, a kształtem jest zbliżony do półksiężyca albo pierścienia. Przyjmuje się, że jego zadaniem jest ochrona wejścia do pochwy. Wielu naukowców twierdzi, że stanowi swoistą zaporę, która skutecznie chroni wnętrze pochwy przed bakteriami i drobnoustrojami.
Na środku tej błony zlokalizowany jest całkiem duży otwór, który dość łatwo się rozciąga, przez co teoria o skutecznej barierze antybakteryjnej jest wątpliwa i część naukowców nie zgadza się z nią, twierdząc, że jest to tylko pozostałość po życiu płodowym, niepełniąca żadnej konkretnej funkcji. Jej funkcje są do dziś niejasne, a większość naukowców i lekarzy skłania się ku poglądowi, iż jest to atawizm.
Przebicie błony dziewiczej (tzw. defloracja) następuje najczęściej podczas pierwszego stosunku seksualnego i jest utożsamiane z utratą niewinności. Utrata dziewictwa ma w wielu kulturach i wierzeniach doniosłe znaczenie, ponieważ symbolizuje utratę czystości, honoru i wartości. W niektórych kręgach kulturowych tylko kobiety posiadające błonę dziewiczą mogą wyjść za mąż.

Na czym polega zabieg rekonstrukcji błony dziewiczej?

​Zabieg hymenoplastyki, mimo swojej nazwy, nie polega na stuprocentowym odtworzeniu zerwanej już błony dziewiczej, a raczej na zszyciu pozostałości jej fałdów. Chirurg plastyk podczas zabiegu fałduje śluzówkę, naciąga ją i zszywa. Cała rekonstrukcja jest bezbolesna, ponieważ wykonuje się ją w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. Aby rezultat był definitywny, trzeba czekać 3 miesiące.